Το θέμα του παστουρωμάτος δηλαδή το δέσιμο των ποδιών των ζώων μεταξύ τους ή των ποδιών με το κεφάλι τους ώστε να είναι εξαιρετικά περιορισμένες οι κινήσεις τους και οι κτηνοτρόφοι ή να μην τα επιβλέπουν κατά τη βόσκηση ή να μη φτιάχνουν περιφράξεις ή κατάλληλες σταβλικές εγκαταστάσεις απασχολεί το www.zoosos.gr εδώ και περίπου μια δεκαετία και έχουμε φέρει στη δημοσιότητα δεκάδες βίντεο από κάθε γωνιά της Ελλάδας τα οποία αποδεικνύουν πόσο εγκληματική και σε βάρος των ζώων είναι αυτή η πρακτική.
Συμπαραστάτης στην ανάδειξη αυτού του βασανιστηρίου – με στόχο την απαγόρευση του – είναι η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) και οι σύλλογοι του που ζήτησαν από δύο καθηγητές τον Ν. Διακάκης, αν. καθηγητής Χειρουργικής Ιπποειδών και τον Λ. Παπάζογλου, καθηγητής Χειρουργικής ειδικούς του Τμήματος Κτηνιατρικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να γνωμοδοτήσουν για το πόσο επιβλαβής και πόσο βασανιστική είναι αυτή η πρακτική για τα ζώα καθώς φορείς κτηνοτρόφων αλλά δήμοι αλλά και βουλευτές (βλέπε εδώ) προσπαθούν να πείσουν το ΥΠ.Α.Α.Τ. ότι δεν πρόκειται για κακοποίηση και κακώς διώκονται οι δράστες βάσει του νόμου 4039/2012.
Η Π.Φ.Π.Ο. στην ανακοίνωση της επισημαίνει τα εξής: «Η Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία ζήτησε την επιστημονική γνώμη των πλέον ειδικών Καθηγητών της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου για το αν η μέθοδος του παστουρώματος των ζώων αποτελεί μια επώδυνη κατάσταση γι’ αυτά και επομένως παραπέμπει σε κακοποίησή τους.
Παραθέτουμε την απάντηση των Ν. Διακάκη, Καθηγητή Χειρουργικής Ιπποειδών και Λ. Παπάζογλου, Καθηγητή Χειρουργικής.
Το "παστούρωμα" ενός ιπποειδούς περιλαμβάνει το δέσιμο με σχοινί των δύο ομοπλάγιων άκρων του. Η πρακτική αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις αγροτικές περιοχές της χώρας μας.
Είναι όμως σαφές ότι πρόκειται για μια απαράδεκτη, απάνθρωπη και βασανιστική για το ζώο πρακτική. Όλα τα ιπποειδή χαρακτηρίζονται από διαγώνια στήριξη, δηλαδή το πρόσθιο δεξί είναι ανατομικά συνδεδεμένο με το οπίσθιο αριστερό άκρο. Αυτό σημαίνει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κίνηση, μετακινούνται αρχικά το πρόσθιο δεξιό μαζί με το οπίσθιο αριστερό και στην συνέχεια τα άκρα της άλλης διαγωνίου.
Η ακινητοποίηση ενός ιπποειδούς με τη μέθοδο του παστουρώματος αποσκοπεί ακριβώς στο να μην μπορεί να κινήσει τα άκρα του. Είναι, λοιπόν, πρόδηλο ότι τα παστουρωμένα ιπποειδή βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτου stress καθώς αδυνατούν να μετακινηθούν. Αυτό, από μόνο του, θα έπρεπε να αποτελεί αιτία κατάργησης της μεθόδου αυτής. Φυσικά, το stress αυτό πολλαπλασιάζεται όταν το ζώο καθίσει στο έδαφος και λόγω της πρόσδεσης των άκρων του δεν μπορεί να σηκωθεί.
Πέραν όμως από το stress, η μέθοδος αυτή συνήθως χρησιμοποιείται σε εκτάσεις όπου δεν υπάρχουν σκέπαστρα και υποδομές σίτισης ή ύδρευσης. Τις περισσότερες φορές, τα ιπποειδή εγκαταλείπονται στη μέση ενός χωραφιού, χωρίς νερό και τροφή ή στην καλύτερη περίπτωση το νερό βρίσκεται στην άκρη του κτήματος. Τονίζεται όμως και πάλι ότι το κάθε βήμα ενός παστουρωμένου ιπποειδούς είναι μετέωρο και, κυρίως, επώδυνο. Έτσι, τα ζώα αυτά υποσιτίζονται και αφυδατώνονται καθώς το να φτάσουν στην άκρη του κτήματος είναι έντονα επώδυνο.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη εάν αναλογιστούμε ότι βρισκόμαστε σε μία χώρα στην οποία παρατηρούνται υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος για μεγάλα χρονικά διαστήματα του καλοκαιριού. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι τα ιπποειδή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη θερμοπληξία και κινδυνεύουν άμεσα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπεράσει τους 32-33οC. Κατά συνέπεια, τα ζώα αυτά, ήδη αφυδατωμένα, συχνά εγκαταλελειμμένα σε χωράφια χωρίς σκιά, οδηγούνται σε σοβαρότατες παθήσεις, όπως η ζωική εξάντληση, η οξεία νεφρική ανεπάρκεια και ο κολικός.
Τα ζώα αυτά, λοιπόν, βασανίζονται έντονα από την ακινητοποίηση των άκρων τους και προσπαθούν να ελευθερωθούν. Πέρα από την αγωνία που τους προκαλείται, οι προσπάθειές τους αυτές συχνά απολήγουν στην πρόκληση εκτεταμένων και επικίνδυνων για τη ζωή τους τραυμάτων, όπως η σηπτική αρθρίτιδα ή η σηπτική τενοντοελυτρίτιδα.
Τέλος, τα ιπποειδή στηρίζονται στην ταχύτητά τους και τις οπλές τους προκειμένου να αμυνθούν απέναντι στα σαρκοφάγα. Ένα παστουρωμένο ζώο ουσιαστικά προσφέρεται ως θυσία στο όποιο σαρκοφάγο θα τύχει να περάσει από το "χώρο στάθμευσης", ο οποίος τις περισσότερες φορές είναι απόμακρος και ερημικός. Είναι πολλά τα περιστατικά κατά τα οποία ιπποειδή πέθαναν με φρικτό τρόπο καθώς αγέλες αδέσποτων σκύλων ή άλλων σαρκοφάγων τα έφαγαν ζωντανά, καθώς δεν μπορούσαν να αντιδράσουν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους πιστεύουμε ότι το παστούρωμα αποτελεί να απαράδεκτη, απαρχαιωμένη και βάρβαρη τεχνική ακινητοποίησης η οποία θα πρέπει να απαγορευτεί.
Νικόλαος Διακάκης Αν. Καθηγητής Χειρουργικής Ιπποειδών
Λυσίμαχος Παπάζογλου, Καθηγητής Χειρουργικής
Τμήμα Κτηνιατρικής ΑΠΘ.» καταλήγει η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Φιλοζωικής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας.
Δείτε κάποιες φωτογραφίες από τα δεκάδες περιστατικά που έχουμε δημοσιεύσει τα τελευταία εννιά χρόνια...
Γάιδαρος στη Λέσβο με δεμένα τα πόδια λοξά με παστούρα...
To σχοινί μέσα στη σάρκα της αγελάδας που εντοπίστηκε τον Απρίλιο του 2016 στη Μύκονο. Το ζώο το εξαφάνισε ο βασανιστής του.
Κομμένο πόδι αλόγου από παστούρα στη Φούτια Λακωνίας. Το ζώο πέθανε λίγους μήνες μετά τον εντοπισμό του.
Ο βηματισμός των ζώων είναι εξαιρετικά μικρός σε έκταση και βασανιστικός. Τα ζωντανά συχνά πέφτουν χάνοντας την ισορροπία τους και ειδικά στα μουλάρια και τα γαϊδούρια αυτό οδηγεί μια ώρα αρχύτερα στο θάνατο αφού τα τραύματα τους σπανίως τυγχάνουν φροντίδας. Τα σημάδια στους αστραγάλους των ζώων είναι μόνιμα και εμφανή, όπως και οι πληγές, και τα συγκεκριμένα σημεία συχνά ατροφούν από την τριβή και το διαρκές τέντωμα του σχοινιού ή της αλυσίδας.
Πουλαράκι με πληγές από παστούρα στον Στράτο Αιτωλοακαρνανίας.
Αυτό το είδος δεσίματος (παστούρωμα, μπαστούρωμα, πεδούκλωμα, περδούκλι, διπούτσα) που εδώ και αιώνες γίνεται στα ζώα εκτροφής (αγελάδες, κατσίκια, αρνιά, γουρούνια κ.ά.)
Τουρίστες που βρήκαν στις 19 Ιουλίου έναν γάιδαρο δεμένο με κοντό σχοινί και ουσιαστικά εκτεθειμένο στον ήλιο δίπλα από γερμανικό νεκροταφείο στο Μάλεμε Χανίων ζήτησαν…
Το Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, συνδιοργανώνει ημερίδα στην Αθήνα αύριο Κυριακή 13…
Ξεπέρασε το αρχικό σοκ και μετά από πολλές μέρες ακινησίας ο πυροβολημένος σκυλάκος, που σώθηκε στις 7 Μαΐου, από το Φιλοζωικό Σωματείο Κέρκυρας «Κιβωτός» άρχισε να περπατάει. Θυμίζουμε ότι το ζώο εντοπίστηκε από ένα αγοράκι να αργοπεθαίνει στην περιοχή Καστελλάνων Μέσης Κέρκυρας. Το ζώο ανήμπορο με μια τεράστια πληγή πάνω από το αριστερό του πόδι στεκότανε στη άκρη του δρόμου.