Στο Μαρούσι της Αττικής στην οδό Αιγιαλείας κοντά στη λεωφόρο Κηφισίας στις 18 Ιουλίου αυτά τα 12 νεογέννητα κουτάβια, που βλέπετε στην κούτα, εντοπίστηκαν ζωντανά πεταμένα σε κάδο σκουπιδιών. Οι άνθρωποι οι οποίοι τα εντόπισαν, νοιάστηκαν για να τα σώσουν, να τα ταΐσουν να βρουν για όσα επιζήσουν (καθώς 7 επιβίωσαν) υιοθεσίες.
Εντούτοις πέρα από τον αγώνα για επιβίωση χωρίς τη μητέρα τους αυτών των μωρών και τον αγώνα που δίνουν εκείνοι οι οποίοι τα φροντίζουν και τα ταΐζουν – κάθε δύο ώρες με μπιμπερό – θα πρέπει να αναλογιστείτε πόσο διεστραμμένος είναι κάποιος που πετάει στα σκουπίδια για να σκοτώσει 12 μωρά.
Και αυτά τα εγκλήματα δεν συμβαίνουν στα χωριά από τους «απολίτιστους χωριάτες», όπως πολλοί αρέσκονται να λένε. Συμβαίνουν παντού σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας, σε κάθε πόλη, σε κάθε μικρό ή μεγάλο οικισμό. Και συμβαίνουν γιατί μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της Ελλάδας μεγάλωσε με το να θεωρεί και να αντιμετωπίζει τα αδέσποτα ή και τα δικά του ανεπιθύμητα ζώα ως σκουπίδια…
Στις 6 Οκτωβρίου το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων καταδίκασε τον ιδιοκτήτη ενός σκύλου που τον είχε να ζει αλυσοδεμένος και εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες χωρίς τροφή…
Στην παραλία της Αγίας Άννας στη Νάξο πέρυσι εκβράστηκαν οι δύο θαλάσσιες χελώνες, που βλέπετε, νεκρές. Και τα δύο ζώα, όπως κατήγγειλε στο www.zoosos.gr, ο Γιάννης Ορφανός κάτοικος της περιοχής – ο οποίος φωτογραφίζει αυτά τα εξαιρετικά πλάσματα ερασιτεχνικά με την υποβρύχια κάμερα του – εξοντώθηκαν από ψαράδες, που διαρκώς αλιεύουν εκεί και μάλιστα πολύ κοντά στην ακτή, παρανομώντας εξόφθαλμα.