Την ουσιαστική αντίθεση της και την επιχειρηματολογία της για τον παράνομο ακρωτηριασμό των σκυλιών, που οι κυνηγοί πιέζουν το ΥΠ.Α.Α.Τ. να τις επιτρέπει, ώστε να γίνονται νόμιμα, αναφέρθηκε στην ομιλία της στη Βουλή το απόγευμα της Πέμπτης 23 Ιανουαρίου η βουλευτής την Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή.
Στη δευτερολογία της για τις αλλαγές στο επίμαχο νομοσχέδιο τόνισε μεταξύ άλλων: «Πάμε τώρα στο θέμα που έχει προκαλέσει θύελλα. Είμαι θύμα ύβρεων στο διαδίκτυο και στον Τύπο - βεβαίως “δεν μασάω” και με συγχωρείτε για την έκφραση - από διαφόρους οι οποίοι με το χυδαιότερο τρόπο μου επιτίθενται επειδή επιμένω ότι δεν πρέπει ποτέ η Ελλάδα να γυρίσει τριάντα χρόνια πίσω για το θέμα της εκτροφής, αναπαραγωγής και εμπορίας ακρωτηριασμένων σκύλων κυνηγιού.
Εννοείται ότι για αισθητικούς λόγους αυτό απαγορεύεται. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να καταλάβουν ορισμένα συμφέροντα κυνηγετικών σκύλων ότι από το ’92 έως το ’14 η Ελλάδα έχει υπογράψει σύμβαση και κάθε τρία χρόνια παρατείνεται για πέντε χρόνια ή για τρία το να έχει κάποιος ένα σκυλί ακρωτηριασμένο, να το βάζει να γεννάει, να πουλάει την ειδική ράτσα - γιατί πρέπει να σας πω και να τονίσω ότι είναι λίγες, πανάκριβες οι ράτσες που φέρνουν Έλληνες κυνηγοί για λόγους ανταγωνισμού ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο - που δεν μπορεί να κυνηγήσει στα δύσβατα ελληνικά εδάφη. Θα το καταλάβουμε αυτό;
Ο Εσκιμώος, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ψάρεμα με 40 βαθμούς Κελσίου, το εξειδικευμένο σκυλί της πεδινής Ευρώπης δεν μπορεί να κυνηγήσει στους λόγγους, στα βουνά και στα βάτα, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται αναγκαστικά το ζωντανό, επειδή θέλει ένας να επιδείξει μια ράτσα που δεν συνάδει με τη μορφολογία του εδάφους.
Αυτό δεν πρέπει να περάσει με τίποτα και είμαι σίγουρη ότι δεν θα το περάσετε. Πρέπει να καταλάβουν και οι κυνηγοί ότι όπως και οι άνθρωποι έτσι και τα ζώα έχουν φυσικό περιβάλλον.
Αυτά είναι μερικά λεπτά πράγματα. Χαίρομαι που με ακούσατε, κύριε Υπουργέ και δεν με ενδιαφέρει αν με υβρίζουν οι έμποροι κυνηγοί. Θα τους πολεμώ όσο μπορώ, γιατί είμαι Ευρωπαία πολίτης και όχι πολίτης του “Καφριστάν”».
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα www.kimanews.gr, ότι στα μέσα Ιουνίου πιάστηκε από ψαρά της Κύμης στην Εύβοια, ένας καρχαρίας Προσκυνητής. Η επιστημονική του ονομασία είναι Cetorhinus maximus, όμως οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως καρχαρία Σαπουνά. «Όταν το έβγαλαν στο λιμάνι μαζεύτηκε κόσμος να δει το θαλάσσιο κήτος, και ρωτούσαν αν είναι επικίνδυνο για τους λουόμενους. Ο Σαπουνάς είναι ένα ακίνδυνο καρχαριοειδές, που φέρνει περισσότερο σε σκυλόψαρο.
Δύο μεγαλόσωμα κουτάβια σώθηκαν από τα χέρια ενός ρακοσυλλέκτη, ο οποίος τα είχε να ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες μέσα σ’ ένα χωράφι γεμάτο σκουπίδια, παλιοσίδερα και παρατημένα οχήματα στο Ηράκλειο Αττικής. Τρεις σύλλογοι οι «Φίλοι Ζώων Ηρακλείου Αττικής», το σωματείο «ΕΠΑΦΗ - ΕΝΕΡΓΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΝΕΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ» και τη Φιλοζωική Ένωση Νέας Ιωνίας (Φ.Ε.Ν.Ι.), κινητοποιήθηκαν για να σώσουν.
Μετά από πρωτοβουλία του φιλοζωικού συλλόγου «Άγιος Μόδεστος» Ιερισσού σε συνεργασία με τον Δήμο Αριστοτέλη και την ANIMAL ACTION στειρώθηκαν στις 25 και 26 Ιανουαρίου 34 αδέσποτα ζωάκια της Ιερισσού της Χαλκιδικής. Οι στειρώσεις έγιναν στο κτηνιατρείο της Δομινίκης Παπάζογλου με την οποία ο Δήμος Αριστοτέλη έχει υπογράψει συμφωνητικό συνεργασίας. Τα ζώα χειρούργησαν, εμβολίασαν και σήμαναν ηλεκτρονικά τόσο η κα Παπάζογλου όσο και η κτηνίατρος της ANIMAL ACTION, Ειρήνη Ρέσσου.
2 Σχόλια
Γεωργία Μ
Η κα Πιπιλή αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Ο Εσκιμώος, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ψάρεμα με 40 βαθμούς Κελσίου, το εξειδικευμένο σκυλί της πεδινής Ευρώπης δεν μπορεί να κυνηγήσει στους λόγγους, στα βουνά και στα βάτα, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται αναγκαστικά το ζωντανό, επειδή θέλει ένας να επιδείξει μια ράτσα που δεν συνάδει με τη μορφολογία του εδάφους."
Ως ζωόφιλη λοιπόν πόσο έχει προωθήσει ή βοηθήσει στη διατήρηση, βελτίωση και διάδοση των ντόπιων φυλών κυνηγετικών σκύλων που - σύμφωνα και αρχαιολογικά ευρήματα προέρχονται και έχουν διατηρηθεί από την αρχαιότητα;
Μόνο ο Ελληνικός Ποιμενικός, μέσω εκτροφών από τον Αρκτούρο επί χρόνια λαμβάνει επιχορηγήσεις. Υπάρχει εξήγηση;
Οι Ελληνικές Φυλές κυνηγίου είναι:
* ΣΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΑΤΑ
Λευκός με μαύρα μπαλώματα, μεγάλο και δυνατό σώμα, ισχυρά σαγόνια, παχύ τρίχωμα και αφτιά που κρέμονται προς τα κάτω. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του πιο χαριτωμένου ελληνικού σκύλου, του ελληνικού ποιμενικού, δηλαδή του τσοπανόσκυλου της Πίνδου. Σήμερα περιορίζεται στην Πίνδο, στη Δυτική Μακεδονία, στα βουνά των συνόρων και της Ρούμελης. Τα δύο τρία τελευταία χρόνια μια περίεργη τάση τον έφερε και στα αθηναϊκά σαλόνια ως pet. Ο ελληνικός ιχνηλάτης, γνωστός ως γκέκας πανάρχαιο κυνηγόσκυλο , κατάγεται από το λαγωνικό της Αρχαίας Αιγύπτου και το έφεραν στην Ελλάδα οι Φοίνικες. Ζει στα ορεινά χωριά, κυρίως της Πίνδου. Ο ελληνικός ιχνηλάτης έχει διεθνώς αναγνωριστεί ως ελληνική ράτσα. Προσπάθειες για επίσημη αναγνώριση γίνονται για τον ελληνικό ποιμενικό και τον κρητικό ιχνηλάτη αλλά και για τη γάτα του Αιγαίου.
Ποις είπε πως το τελευταίο θαύμα έγινε στην Κανά της Γαλιλαίας; Ενόψει εκλογών ξέρετε τι μπορεί να γίνει; Να τρίβετε τα μάτια σας από την υπερδραστηριοποίηση αυτόκλητων σωτήρων.
Η κα Πιπιλή αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Ο Εσκιμώος, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ψάρεμα με 40 βαθμούς Κελσίου, το εξειδικευμένο σκυλί της πεδινής Ευρώπης δεν μπορεί να κυνηγήσει στους λόγγους, στα βουνά και στα βάτα, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται αναγκαστικά το ζωντανό, επειδή θέλει ένας να επιδείξει μια ράτσα που δεν συνάδει με τη μορφολογία του εδάφους."
Ως ζωόφιλη λοιπόν πόσο έχει προωθήσει ή βοηθήσει στη διατήρηση, βελτίωση και διάδοση των ντόπιων φυλών κυνηγετικών σκύλων που - σύμφωνα και αρχαιολογικά ευρήματα προέρχονται και έχουν διατηρηθεί από την αρχαιότητα;
Μόνο ο Ελληνικός Ποιμενικός, μέσω εκτροφών από τον Αρκτούρο επί χρόνια λαμβάνει επιχορηγήσεις. Υπάρχει εξήγηση;
Οι Ελληνικές Φυλές κυνηγίου είναι:
* ΣΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΑΤΑ
Λευκός με μαύρα μπαλώματα, μεγάλο και δυνατό σώμα, ισχυρά σαγόνια, παχύ τρίχωμα και αφτιά που κρέμονται προς τα κάτω. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του πιο χαριτωμένου ελληνικού σκύλου, του ελληνικού ποιμενικού, δηλαδή του τσοπανόσκυλου της Πίνδου. Σήμερα περιορίζεται στην Πίνδο, στη Δυτική Μακεδονία, στα βουνά των συνόρων και της Ρούμελης. Τα δύο τρία τελευταία χρόνια μια περίεργη τάση τον έφερε και στα αθηναϊκά σαλόνια ως pet. Ο ελληνικός ιχνηλάτης, γνωστός ως γκέκας πανάρχαιο κυνηγόσκυλο , κατάγεται από το λαγωνικό της Αρχαίας Αιγύπτου και το έφεραν στην Ελλάδα οι Φοίνικες. Ζει στα ορεινά χωριά, κυρίως της Πίνδου. Ο ελληνικός ιχνηλάτης έχει διεθνώς αναγνωριστεί ως ελληνική ράτσα. Προσπάθειες για επίσημη αναγνώριση γίνονται για τον ελληνικό ποιμενικό και τον κρητικό ιχνηλάτη αλλά και για τη γάτα του Αιγαίου.
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=89733
Ποις είπε πως το τελευταίο θαύμα έγινε στην Κανά της Γαλιλαίας; Ενόψει εκλογών ξέρετε τι μπορεί να γίνει; Να τρίβετε τα μάτια σας από την υπερδραστηριοποίηση αυτόκλητων σωτήρων.