Της Ελένης Ηλιοπούλου
Το Α’ Τμήμα του Πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου της Αθήνας εκδίκασε σήμερα – σε δεύτερο βαθμό – την υπόθεση του βασανισμού ενός σκύλου, που δύο φαντάροι πέταξαν σε γκρεμό για πλάκα τον Οκτώβριο του 2017 κατά τη διάρκεια της θητείας τους στο Πληκάτι Ιωαννίνων, ενώ ένας τρίτος, τράβηξε το βίντεο, το οποίο ανέβηκε στο facebook (προφανώς από τους ίδιους) στις 24 Μαρτίου 2018, ώστε να δούμε όλοι το «κατόρθωμα» τους.
Οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε εννιά μήνες ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή αντίστοιχα, χωρίς χρηματική ποινή, επειδή το δικαστήριο έκρινε βλέποντας τις φορολογικές τους δηλώσεις πως οι δράστες είναι φτωχοί, καθώς ο ένας είναι άνεργος και ο δεύτερος εργάζεται ως ντελιβεράς και το ελαφρυντικό τους για τη μείωση της ποινής φυλάκισης ήταν αυτό της μετεφηβικής ηλικίας, καθώς όταν διέπραξαν το έγκλημα ήταν 19 ετών.
Η κακιά στιγμή…
Ο κατηγορούμενος Νικόλαος Τζούνας μίλησε για την «κακιά στιγμή» αντί να παραδεχτεί ξεκάθαρα ότι έφταιξε, ενώ εξήγησε στο δικαστήριο ότι δεχόντουσαν – μετά τον ντόρο που έγινε στο διαδίκτυο – απειλητικά τηλεφωνήματα και ο δεύτερος κατηγορούμενος επισήμανε πως για έναν χρόνο δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Ο Γεώργιος Χαρίτος, ο έτερος κατηγορούμενος, δήλωσε αθώος (!) αν και ξεκάθαρα φαίνεται στο βίντεο να παίρνει μέρος στον βασανισμό της σκυλίτσας. Και οι δύο είπαν ότι ταλαιπωρήθηκαν, πως έχουν ζητήσει συγνώμη, και ότι το έκαναν ασυνείδητα χωρίς να το σκεφτούν.
Μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι δεν πέταξαν τον σκύλο στον γκρεμό, αλλά πάνω από ένα δίμετρο συρματόπλεγμα σ’ ένα κακοτράχαλο «δύσβατο κατηφορικό έδαφος», που καταλήγει σε δρόμο. Μάλιστα επέμειναν ότι η σκυλίτσα έζησε και επέστρεψε στο στρατόπεδο, αν και φιλόζωοι οι οποίοι την αναζήτησαν μόλις έγινε γνωστό το έγκλημα ποτέ δεν τη βρήκαν.
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος του σωματείου «Φιλοζωική Δράση Εθελοντών Ν. Θεσπρωτίας», εκπροσώπησε τον φιλοζωικό φορέα για την υποστήριξη της κατηγορίας και επισήμανε πως και το έγκλημα ξεκάθαρα συνέβη και ότι ο αντίκτυπος που είχε στην ελληνική κοινωνία μόλις έγινε γνωστό ήταν μεγάλος και το πως οι κατηγορούμενοι όφειλαν εξ αρχής – για να αποφύγουν απειλητικές συμπεριφορές – να δηλώσουν ένοχοι, να ζητήσουν ειλικρινή συγνώμη, να επιδιώξουν και τη δίκη και την καταδίκη τους, ώστε να γίνει αντιληπτό σε όλους ότι συνετίστηκαν και δεν προσπαθούν να αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεων τους.
«Φέρθηκαν στο ζωντανό σαν σακούλα με σκουπίδια που πετάς σε χωματερή»
Η καταδίκη τους ήταν ομόφωνη παρά τη μειωμένη ποινή εξήγησε ο κ. Καμπαγιάννης στο www.zoosos.gr. Όπως μας τόνισε - και επισήμανε στην αγόρευση του - «Αψευδής μάρτυρας για την κακοποιητική συμπεριφορά των δύο κατηγορουμένων είναι το σπαρακτικό κλάμα του ίδιου σκύλου, που ενώ αρχικά φαίνεται να πιστεύει ότι οι κατηγορούμενοι παίζουν μαζί του, στη συνέχεια ξεσπάει σε αναφιλητά τη στιγμή που το πετάνε πάνω από το δίμετρο συρματόπλεγμα στον γκρεμό. Φέρθηκαν σε αυτό το ζωντανό – που μάλιστα τους συνόδευε στα υπηρεσιακά τους περίπολα – σαν ένα σακούλι με σκουπίδια που το πετάς σε μια χωματερή».
Οι κατηγορούμενοι, όπως μας επισήμανε ο κ. Καμπαγιάννης, ισχυρίζονται «ότι έπραξαν για λόγους αστεϊσμού, αυθόρμητα και ασυνείδητα». «Καταρχάς ο αστεϊσμός δεν αποκλείει τον δόλο. Είναι απολύτως δυνατόν οι κατηγορούμενοι να τέλεσαν δόλια την πράξη τους και να είχαν ως κίνητρο την ευχαρίστησή τους. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Ας εξετάσουμε όμως τον ισχυρισμό περί αυθόρμητου και ασυνείδητου: οι κατηγορούμενοι δεν έπραξαν τυχαία. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι βρέθηκαν δίπλα στο συρματόπλεγμα, που ήταν ακριβώς το σημείο στο οποίο έπρεπε να σταθούν για να πετάξουν τον σκύλο έξω από το στρατόπεδο.
Συνεργάστηκαν προκειμένου να ακινητοποιήσουν και να αιωρήσουν τον σκύλο, άσκησαν τόση μυϊκή δύναμη όση ήταν απαραίτητη προκειμένου ο σκύλος να εκσφενδονιστεί πάνω από το συρματόπλεγμα και να πεταχτεί έξω από το στρατόπεδο, στον παρακείμενο γκρεμό. Σε όλη αυτή την πράξη τους που διήρκησε πάνω από 46 δευτερόλεπτα, γνώριζαν αμφότεροι τι έπρατταν και τι έπραττε ο διπλανός τους. Δεν υπάρχει λοιπόν ζήτημα αυθόρμητου ή ασυνείδητου.
Αντίθετα αποδεικνύεται ότι ο συναυτουργικός δόλος. Κρίσιμη στην απόδειξη της συναυτουργίας, που απαιτεί και συνεκτέλεση και συναπόφαση, είναι η συνδρομή του βιντεοσκοπούντος. Χωρίς βιντεοσκόπηση είναι αμφίβολο αν θα υπήρχε η πράξη. Ο σκοπός της πράξης ήταν αυτή στη συνέχεια να επιδειχθεί σε άλλους στρατιώτες ή σε φίλους εκτός στρατοπέδου. Φρόντισαν μάλιστα τη διασπορά του βίντεο, γιατί αφού ο Μασαούτας λέει ότι δεν το μοιράστηκε αυτός πάει να πει ότι το βίντεο είχε αποσταλεί και σε τρίτους. Αυτή λοιπόν είναι και η ουσιαστική συνδρομή του τρίτου, όχι απλά η παρουσία του, αλλά ο ρόλος του στη βιντεοσκόπηση, τα γέλια του, κ.ο.κ.
Από την αποδεικτική διαδικασία προέκυψε λοιπόν η πλήρωση τόσο της αντικειμενικής όσο και της υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος κατά τα περιγραφόμενα στο κατηγορητήριο. Μάλιστα ο πρόεδρος του πρωτόδικου δικαστηρίου ζήτησε από τους κατηγορούμενους να κοινοποιήσουν την απόφαση. Να πουν στους οικείους τους ότι το δικαστήριο τους τιμώρησε (υπάρχει εξάλλου και το άρθρο 67 του Π.Κ. για τη δημοσίευση καταδικαστικής απόφασης όταν το απαιτεί το δημόσιο συμφέρον). Γιατί; Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα στοιχεία:
Συνέπειες των πράξεων:
α. Η δημοσιοποίηση βίντεο κατά το οποίο άντρες του Ελληνικού Στρατού φορώντας το Εθνόσημο κακοποιούσαν έναν σκύλο. Οι κατηγορούμενοι όφειλαν να προβλέψουν τις συνέπειες που θα είχε στο κύρος και το γόητρο του στρατού η πράξη τους αν αυτή δημοσιοποιούταν με δεδομένο ότι είχαν φροντίσει να τη βιντεοσκοπήσουν.
β. Το βίντεο αυτό δημοσιοποιήθηκε τον Μάρτιο. Λίγες μέρες δηλαδή αφού οι δύο κατηγορούμενοι ολοκλήρωσαν τη στρατιωτική τους θητεία. Και μάλιστα στις 25 Μαρτίου, ημέρα εθνικής εορτής και στρατιωτικής παρέλασης.
γ. Η τέλεση της πράξης δεν έγινε απλά από ανθρώπους που έκαναν τη στρατιωτική τους θητεία, αλλά μέσα σε χώρο του Ελληνικού Στρατού, σε στρατόπεδο, στο Φυλάκιο Πληκατίου της Μονάδας Πεζικού Κόνιτσας. Ένα στρατόπεδο είναι ένας χώρος που ό,τι συμβαίνει είναι προβλεπόμενο: πότε θα φάμε, πότε θα ασκηθούμε, πότε θα κοιμηθούμε, ποιες θα είναι οι υπηρεσίες. Εξέθεσαν λοιπόν όχι απλά το εθνόσημο και το κύρος του στρατού, αλλά την ενδότερη λειτουργία του.
Γι' αυτόν τον λόγο είπε ο πρόεδρος “πείτε το στην κοινωνία ότι τιμωρηθήκατε”.
Ο στρατός είναι ένας θεσμός που θυμίζει στην κοινωνία ότι μπορεί να χρειαστεί η θυσία της ανθρώπινης ζωής. Γι' αυτό τον λόγο, ιδιαίτερα σε καιρό ειρήνης περιφρουρεί τη ζωή, όχι μόνο την ανθρώπινη, αλλά ακόμα και αυτή του αδέσποτου σκύλου, για να μπορεί στο μέλλον να αξιώσει τη θυσία της.» τόνισε ο κ. Καμπαγιάννης.
Παραγράφηκε η κατηγορία για τον τρίτο φαντάρο
Θυμίζουμε ότι ο τρίτος κατηγορούμενος, ο οποίος και τράβηξε το βίντεο με το κινητό του δεν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό. Η κατηγορία σε βάρος του παραγράφηκε. Ο Παύλος Μασαούτας, είναι ο νεαρός άνδρας - επίσης φαντάρος κατά τη διάπραξη του εγκλήματος - ο οποίος τράβηξε το επίμαχο βίντεο με το κινητό του και πρωτόδικα είχε καταδικαστεί με ποινή φυλάκισης έξι μήνες με διετή αναστολή και χρηματική ποινή 1.000 ευρώ. Όμως βάσει του νόμου περί παραγραφής ποινών για την αποσυμφόρηση φυλακών, η υπόθεση για τον συγκεκριμένο μπήκε στο αρχείο.
Πλέον η καταδίκη των νεαρών σε δεύτερο βαθμό ανοίγει τον δρόμο για την επιβολή του διοικητικού πρόστιμου των 30.000 ευρώ σε καθέναν ξεχωριστά.
Θερμές ευχαριστίες
Όλοι εμείς στο www.zoosos.gr ευχαριστούμε τους αναγνώστες μας που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση και προσέφεραν τα χρήματα ώστε να καλυφθεί η αμοιβή του δικηγόρου και τα απαιτούμενα παράβολα καθώς το σωματείο «Φιλοζωική Δράση Εθελοντών Ν. Θεσπρωτίας» δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να εκπροσωπηθεί στη δίκη που έγινε στο Α’ Τμήμα του Πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου της Αθήνας. Η δεύτερη καταδίκη των δραστών οφείλεται στο ενδιαφέρον που δείξατε όλοι εσείς.
Διαβάστε επίσης:
Δεν βρέθηκε το σκυλί που φαντάροι πέταξαν σε γκρεμό πριν από 4 μήνες στο Πληκάτι Ιωαννίνων
Βρέθηκε ο ιδιοκτήτης του σκύλου που φαντάροι πέταξαν σε γκρεμό στο Πληκάτι Ιωαννίνων (βίντεο)
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
