Περισσότερες από 30 γάτες δολοφονήθηκαν με φόλες στη Σίκινο – Συστηματική εξόντωση ζώων και σε αυτό το νησί των Κυκλάδων

Τη μαζική δολοφονία αδέσποτων γατιών στη Σίκινο για ακόμα μια χρονιά καταγγέλλει και μέσω του www.zoosos.gr ο Κώστας Πλατής, κάτοικος του νησιού, ο οποίος μας ενημέρωσε για τη μαζική δολοφονία των ζώων τα οποία βρέθηκαν νεκρά στο Κάστρο, στην πλατεία, σε κεντρικό δηλαδή σημείο της Χώρας την Κυριακή 16 Ιανουαρίου και τις επόμενες ημέρες.

Τα πτώματα δύο μόνο γατιών βρέθηκαν...

Τα πτώματα των περισσότερων γατιών εξαφανίστηκαν και μόνο δύο από αυτά τα βρήκαν και θα σταλούν για νεκροψία – νεκροτομή ώστε να διαπιστωθεί το δηλητήριο που χρησιμοποιήθηκε για την εξόντωση τους. Ο κ. Πλατής στο μήνυμα του μας επισήμανε ότι είναι συστηματική η εξόντωση των γατιών και στη Σίκινο - όπως και παντού στις Κυκλάδες - και πως παρά το σπουδαίο έργο που έκαναν φιλόζωοι σε συνεργασία με τον Δήμο Σικίνου για τις στειρώσεις κάποιοι στέρησαν από αυτά τα πλάσματα το δικαίωμα να υπάρχουν. Λες και τα νησιά, τα σοκάκια, το περιβάλλον ανήκει μόνο στο είδος μας.

«Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Η δολοφονία ζώων εντάσσεται στον αξιακό κώδικα ορισμένων»

Στην καταγγελία του μας επισήμανε τα εξής: «Την Κυριακή το πρωί όντας στην Αθήνα για μία εβδομάδα, ειδοποιήθηκα από τον άνθρωπο που είχα αφήσει πίσω μου για να ταΐζει τις δύο αποικίες στο κέντρο του Κάστρου, ότι δύο άτομα που πήγαν για εργασία στο στενό της Κληματαριάς, βρήκαν έναν νεκρά γατιά.

Εν τέλει επρόκειτο για επτά μικρά γατάκια, όλα γεννημένα σε αυτό το στενό περί τον Αύγουστο. Οι μαμάδες τους είχαν γεννηθεί το καλοκαίρι του 2020 στο ίδιο στενό.

Το ένα από τα δύο άτομα πέταξε τα γατάκια στα σκουπίδια, σε δύο σακούλες, και σε δύο κάδους, άγνωστο γιατί. Οι κάδοι παρότι είχαν αδειάσει το Σάββατο, την Κυριακή το μεσημέρι ήταν γεμάτοι με κλαδέματα και χαρτόκουτα και δεν μπόρεσαν να βρουν τα γατάκια, ούτε άνθρωποι που έσπευσαν, ούτε ο αστυνόμος που ειδοποιήθηκε και ενεργοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή.

Τα περισσότερα από αυτά τα ζώα δεν ζουν...

Το βράδυ της Κυριακής μου μετέφεραν ότι όλο το κέντρο του οικισμού είχε αδειάσει από γάτες. Επίσης βράδυ Κυριακής βρέθηκε νεκρός γάτος, αρσενικός στειρωμένος τον Οκτώβριο, ο οποίος πέθανε στην αποικία πέριξ του σπιτιού άλλης ζωόφιλης. Το πτώμα του το μάζεψε τη Δευτέρα το πρωί ο άνθρωπος που εργάζεται στην υπηρεσία καθαριότητας και έτσι αυτό μπήκε σε κατάψυξη.

Μεσημέρι Δευτέρας δεσποζόμενο γατί ξεψύχησε στα χέρια του γιατρού, του νοσηλευτή και άλλης φιλόζωης μέσα στους αφρούς και τους φοβερούς πόνους που προκαλεί η φόλα. Ο λόγος της καθυστέρησης του θανάτου οφείλεται στο ότι είχαν πετάξει φόλες σε ένα μικρό κήπο όπου προφανώς τη βρήκε η άτυχη Ψίψη μια μέρα μετά. Σε όλες τις περιπτώσεις πήρε φωτογραφίες ο αστυνομικός και το δεσποζόμενο γατί μπήκε και αυτό αμέσως στη κατάψυξη. Θα σταλούν και τα δύο για νεκροψία. Επέστρεψα στη Σίκινο αηδιασμένος και μπορώ να πω ότι ήταν μαρτύριο να σκέφτομαι ποιο γατί θα βρω ζωντανό και ποιο να λείπει.

Το πρωί της Τρίτης 18 Ιανουαρίου, συνάντησα μια θανατερή ερημιά. Ένα ακόμα μικρό γατάκι είχε απομείνει νεκρό μέσα σε ένα από τα σπιτάκια που τους είχα φτιάξει. Δίπλα του ένα άλλο μικρό είχε σωθεί, ίσως έφαγε πολύ λίγη φόλα, και προσπαθούσε να ζεσταθεί κολλημένο επάνω στο άψυχο κορμάκι του. Έδωσα κατάθεση στην αστυνομία και υπεβλήθη η μήνυση αυτεπάγγελτα από αυτήν. Ο αστυνομικός του νησιού που προσέτρεξε από την πρώτη στιγμή, έχει καλέσει για καταθέσεις τις επόμενες μέρες όλους τους εμπλεκόμενους.

Τα δύο άψυχα κορμιά του Φαβορίτα και της Ψίψης, θα πάνε αρμοδίως στη Διεύθυνση Κτηνιατρική όταν τα εργαστήρια στην Αθήνα επαναλειτουργήσουν γιατί είναι κλειστά κοντά ενάμιση μήνα τώρα, όπως μας είπαν, ώστε να μάθουμε το δηλητήριο που χρησιμοποιήθηκε και ό,τι άλλο μαθαίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις.

Μετά από την αστυνομία απέμεινα να κοιτάω τα έρημα καλντερίμια και να προσπαθώ να βρω επιζώντες. Κατάφερα να ανακαλύψω 6 μικρά (μεγαλύτερα από τα πολύ μικρά που χάθηκαν όλα) και 5 ενήλικες γάτες. Δεδομένου ότι έχουμε 10 πτώματα, αυτή τη στιγμή υπολογίζω ότι αγνοούνται άλλες 25 γάτες. Μερικές δεσποζόμενες. Και σχεδόν μια εβδομάδα μετά, δεν έχουμε πολλές ελπίδες να είναι ζωντανές.

Η μεγάλη πλειοψηφία τους στειρωμένες, και γεννημένες στο ίδιο μέρος, εκεί στα γκρέμια της πλατείας. Ορισμένες τις γνώρισα όταν πριν ΠΕΝΤΕΜΙΣΗ χρόνια ανοίξαμε το μαγαζί με τα δώρα στη πλατεία. Δηλαδή ήταν εκεί πολλά χρόνια, πριν από μένα.

Όσες έχουν επιζήσει είναι τρομαγμένες πάρα πολύ. Ελπίζω, πραγματικά ελπίζω, να υπάρχουν και άλλες και να κρύβονται αλλά τόσες μέρες μετά…

Η περιοχή που έχει πληγεί από τους δολοφόνους είναι όλο το κεντρικό σημείο της Χώρας, στη πλατεία του Κάστρου και το σημείο που μπήκαν οι φόλες είναι το καλοκαίρι ανοικτά τα δύο εστιατόρια. Λίγο πιο πέρα είναι δύο μπαρ. Από τα τέσσερα μαγαζιά, τα δύο ταΐζουν τα αδέσποτα και τα άλλα δύο δεν τα θέλουν.

Δεν πρόκειται να αναλύσω κάτι ή να εκφέρω γνώμη ή ακόμα και τα συναισθήματά μου γιατί πρέπει να ολοκληρωθεί η έρευνα της αστυνομίας και να βγουν τα αποτελέσματα ώστε να μπουν στη δικογραφία.

Ο δήμος είναι ενήμερος από τη πρώτη στιγμή και πλήττεται και αυτός από τη δολοφονία γιατί είχαμε μπορέσει να συνεργαστούμε. Έγιναν στειρώσεις 113 γατιών τον Οκτώβριο, έχουμε κανονίσει τη στείρωση και των μικρών γατιών που τον Οκτώβριο του 2021 ήταν κάτω των 6 μηνών – αυτά θα στειρωθούν τον Μάρτιο που μας έρχεται. Ο δήμος αγόρασε δύο παλέτες τροφές και οι φιλόζωοι του νησιού και οι φίλοι από άλλες περιοχές αγοράσαμε άλλη μια παλέτα και επίσης εξοπλισμό ώστε να πιάνουμε μόνοι μας πλέον όσα γατιά χρειάζονται να στειρωθούν και να μη χρειάζονται εθελοντικές ομάδες, αφού τα αστείρωτα θα είναι λίγα.

Η συνεργασία και η δουλειά που ρίξαμε δεν πτόησε τους δολοφόνους. Με πρόσχημα ότι τα γατιά λερώνουν τα καλντερίμια (που είναι μεν ενοχλητικό αλλά όταν δεν καθαρίζεις τα λερώματα, φυσικά θα σε ενοχλούν) υπήρχε μεγάλη πίεση να μην ταΐζουμε!

Τον Μάρτιο μετά τις στειρώσεις θέλαμε να μεταφέρουμε τις ταΐστρες σε ένα μέρος 50 μέτρα μακριά, πιο απόμερα, αλλά έπρεπε να πάρουμε άδεια από τον ιδιοκτήτη και να φτιάξουμε τον πρώην σταύλο ώστε να μεταφέρουμε εκεί τις τροφές.

Βέβαια οι ενοχλούμενοι ποτέ δεν θα καταλάβουν ότι μια γάτα, όπου και να φάει, θα περπατάει και θα αράζει πάντα εκεί που γεννήθηκε. Δεν προλάβαμε να τα κάνουμε πράξη. Είχαμε πει παντού ότι τα μικρά γατάκια έπρεπε να μείνουν εκεί, στο κέντρο, για να τα ελέγχουμε για ασθένειες, γιατί ήταν μικρά και ήταν ασφαλή στα σπιτάκια τους και γιατί θέλαμε να είναι ήμερα ώστε μετά τη στείρωσή τους να τα ετοιμάσουμε για υιοθεσίες ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός τους. Δεν τους άφησαν να ζήσουν τη ζωή που φανταζόμασταν.

Να σημειώσουμε ότι στειρώσεις στο νησί πρωτοέγιναν έξι χρόνια πριν, επαναλήφθηκαν 4 χρόνια πριν και σταμάτησαν μέχρι τον περασμένο Οκτώβρη. Στις πρώτες δύο είχαν στειρωθεί συνολικά 200 γατιά και στη τελευταία 113. Έμεναν, υπολογίζουμε άλλα 80. Ακόμα και να μην είχαμε απώλειες επί 6 χρόνια, τα γατιά είναι σύνολο 400. Οι αριθμοί στα γύρω νησιά είναι πολλαπλάσιοι.

Βέβαια έπαιξε ένα ρόλο στον συγκρατημένο αριθμό και το γεγονός ότι πριν 7 χρόνια πάλι είχαν φολιάσει το σύμπαν στο μικρό νησί.

Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι συνήθεια, είναι κάτι που επιτρέπεται σύμφωνα στον αξιακό κώδικα ορισμένων. Πρόκειται για καουμπόηδες που κάνουν ότι θέλουν. Εξ άλλου μας το είχαν πει ξεκάθαρα: δεν μας νοιάζει ο νόμος. Και δεν τους ένοιαξε.

Εξαφάνισαν τα πτώματα, έδρασαν Σάββατο νύχτα όταν έλειπαν οι άνθρωποι που ζουν δίπλα στην αποικία και μόνο από "τύχη" (βασισμένη στην ατυχία των δύο νεκρών ζώων) βρέθηκαν τα πτώματα, αλλιώς μπορεί να "μην είχε γίνει ποτέ" το συμβάν.

Δεν θα το αφήσουμε. Δεν συζούμε με δολοφόνους στο νησί μας. Θα βρεθούν και θα πληρώσουν.».