Τη δολοφονία του σκύλου της με φόλες και τη μαζική εξόντωση πολλών αδέσποτων στον Αλμυρό Μαγνησίας καταγγέλλει η Δέσποινα Χαρδαλούπα η οποία σε μια εκτενή ανάρτηση της στο facebook επισημαίνει ότι το ζώο της δηλητηριάστηκε στην περιοχή της του Δημοτικού Ωδείου Αλμυρού κατά τη διάρκεια της βόλτας του.
Αντίστοιχα περιστατικά με δηλητηριασμένα ζώα έχουν διαπιστωθεί πρόσφατα στις κοινόχρηστες τουαλέτες της λαϊκής και τους τελευταίους μήνες υπολογίζεται ότι δεκάδες κυρίως αδέσποτα σκυλιά έχουν βρει φρικτό θάνατο από δηλητηριασμένα δολώματα.
Η Δέσποινα Χαρδαλούπα στις 18 Μαρτίου στην ανάρτηση της επισημαίνει τα εξής: «Αυτή η φωτογραφία ειναι η ωμή πραγματικότητα που εξελίσεται στον δήμο Αλμυρού τους τελευταίους μήνες.
Σημερα σκαψαμε τον λάκο του σκύλου μου. Ράγισε η καρδιά μου και άδειασαν τα χέρια μου.
Όπως και άλλων ανθρώπων τον τελευταίο καιρό, που ζουμε στον Αλμυρό.
Αυτή η φωτογραφία δεν ανέβηκε για λυπηση. Αλλά για ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΉΣΗ!
Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες στον Αλμυρό, δεν έχει προηγουμενο!!
Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά από πολίτες αλλά μαζικό οργανωμένο έγκλημα που βγάζει μάτι πλεον!
Μία απο τις φόλες, η μοιραία για το δικό μου πλασμα, ρίχτηκε πισω απο το Δημοτικό Ωδείο Αλμυρου. Απέναντι απο το σπίτι μου. Προοριζόταν για τα αδέσποτα. Να καθαρίσει ο τόπος.
Μόνο που ο τόπος σχεδόν καθάρισε, μέχρι να αδειάσει κάποιος ξένος δήμος τα αδέσποτα του στον δικό μας και ο δήμος Αλμυρου απλά να πατήσει το καζανάκι.
Τώρα σειρά έχουν τα οικόσιτα. Που τα βγάζουμε βόλτα περπατώντας και τα γυρίζουμε σπίτι σε κουτιά!
Παιδεία... Ε; Τι ωραία λέξη... Τι ωραίο νόημα... Τραγική ειρωνία που η μία φόλα ρίχτηκε σε μέρος όπου διδάσκεται η μουσική παιδεία!
Επειδή έχω φρίξει με αυτά που ακούω περι φιλοζωων και ζωοφιλων τόσα χρόνια και με όλες τις παραννοησεις περι του θέματος...
Το πρώτο αναφέρεται στην αγάπη για τα ζώα και το δευτερο στην αγάπη της ζωής σε όλες της τις εκφάνσεις.
Δεν υπάρχει πραγματικος φιλόζωος αν πρωτα δεν είναι ζωοφιλος και το αντίστροφο!
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως γίνεται να ευχόμαστε τον θάνατο ή μάλλον τη δολοφονία, ζώων και ανθρωπων, ως λυση σε ένα μαζικό προβλημα που έχουμε όλοι ευθυνη!
Δεν αναφέρομαι σε κανέναν προσωπικα αλλά σε όλους μας.
Καταλαβαίνω τον πονο, το ψυχικό τραυμα και την αγανάκτηση όσων έχουν πεσει θυματα επιθέσεων.
Γιατί στοχοποιούνται οι ζωοφιλοι δεν καταλαβαίνω με αποτέλεσμα καταγγελίες, μηνύσεις, κατηγοριες αναμεταξύ μας, φόλες και δε συμμαζεύεται... Άνθρωποι με αγάπη δεν μπορούμε να είμαστε επιτέλους;!
Λύση δεν είναι να μοιράζουμε θάνατο. Ειδικά από τη στιγμή που δεν μπορουμε να φτιάξουμε ζωή!
Ουτε από πονο, ουτε από αγανάκτηση δεν πρεπει να ευχόμαστε να πεθάνει κάποιος. Ουτε ζώο, ουτε άνθρωπος.
Είμαστε όλοι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας και όσο πιο γρηγορα το καταλάβουμε τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσει να δημιουργείται παιδεία κ σε αυτή τη χώρα για τα ζώα!
Ένας σκυλος δεν ξυπνάει μια μέρα και λέει απο σήμερα θα δαγκώνω, θα γαβγίζω κ θα επιτίθεμαι..
Είναι ζώο συμπεριφορικο. Δηλαδή μαθαίνει να επιβιώνει -ζει με βάση τις εμπειρίες του. Καλές και κακές.Ή διαφορά με τον άνθρωπο είναι ότι είμαστε νοήμονα όντα με έναν αδρανή νου.
Για όλα τα πραγματα υπάρχουν δυο πλευρές. Και εμείς βλέπουμε αυτή που μας συμφέρει.
Ήμουν 8-9 χρονών όταν με δάγκωσε σκυλος στο χέρι. Όσο περίεργο κ αν ακουστεί σε κάποιους, ΔΕΝ έφταιγε ο σκύλος. Τον πιεσα από αγάπη να δεχτεί την αγάπη μου και τη βοήθεια μου. Ήταν ένα σκυλί που εμφανίστηκε στο σπίτι μας χτυπημένο, φοβισμένο και με τραυματισμένο νου.
Από εκείνη τη μέρα άρχισα να διαβάζω και να κατανοώ τα προειδοποιητικά σημάδια που οι περισσότεροι αγνοούμε ή δεν γνωρίζουμε λόγω έλλειψης παιδείας.ο σκύλος προειδοποιει για να μην επιτεθει ( γρυλισμα, πιθανο δειξιμο δοντιών). Ήταν ένα λάθος μου που έγινε με κίνητρο την αγάπη μεν, με λάθος προσέγγιση δε.
Εγώ του πατησα το λάθος κουμπί με κίνητρο την αγάπη μα με λάθος τρόπο. Άλλος με κίνητρο τον φόβο του, άλλος από κακία και ου το καθεξής...
Για έναν τραυματισμένο νοητικά σκυλο δεν διαφέρει κανένας άνθρωπος. Όπως ακριβώς και για μια τραυματισμένη ψυχή δεν διαφέρει κανένας άνθρωπος. Παυουμε να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους γύρω μας για να προστατευσουμε τον εαυτό μας, ακριβώς όπως κ ένας σκύλος! Ο άνθρωπος μπορεί να τραυματίζει λεκτικα άλλους ανθρώπους γιατί του έχει δωθεί το χάρισμα της ομιλίας κ της νόησης, ενώ ένας σκύλος για να επικοινωνήσει διαθέτει μόνο τη γλώσσα του σωματος. Κάτι που εμείς δεν κατανοούμε σε τεράστιο βαθμό!
Και αυτός ειναι ο κυριότερος λόγος άδικης θανάτωσης ζώων που στην ουσία δεν είναι επικίνδυνα! Γιατί δεν τα κατανοούμε!
Η διαφορά λοιπόν ειναι οτι ο άνθρωπος θα πάει σε ψυχολόγο ή με κάποιο τρόπο θα μπορέσει, λόγω νόησης, να διαπιστώσει ότι ειναι πληγωμένος και θα το διορθώσει. Ενώ στον σκυλο δεν θα δωθεί αυτή η δυνατότητα και θα φάει φόλα. Απο τα ίδια όντα που υποτίθεται πως είναι νοημονα! Οι άνθρωποι σημερα σκεφτόμαστε μόνο για τον εαυτό μας δυστυχώς... Δικαιολογούμε τον εαυτό μας αλλά θανατωνουμε ότι κινηται γυρω μας για να έχουμε μια γρήγορη λύση.
Αν κάποιο σκυλί δαγκώνει φταίει ο άνθρωπος. Οι εξαιρέσεις σε αυτό τον κανόνα είναι μηδαμινές.
Όμως είμαστε και τσοπανιδες στη σκέψη... Δεν κάνουμε στειρώσεις στα ζώα μας. Όταν γεννήσουν τα παραταμε αλλου κ μετά όλη η ευθυνη πέφτει στους φιλόζωους λες κ φταίνε αυτοί που είναι στο δρόμο τα σκυλιά. Αρκεί να είναι μακριά από το σπίτι μας!
Δε φτάνει που φερόμαστε ανθρώπινα και με αγάπη σε πλασματα που είναι πετσα και κόκαλα και η ζωή ίσα που κρατιέται μέσα τους, φταίμε κιόλας! Φταιμε που προσπαθουμε να σώσουμε ότι δε σωζεται...τα δικά μας άσχημα ανθρωπινα κακά έργα... Και μετά έρχεται η σπουδαία φράση " εδώ πειναει κόσμος τα βρωμοσκυλα ταΐζετε ". Όταν βοηθάς όμως και τον κόσμο δεν σε βλέπουν! Γιατί δε χρειάζεται! Αυτό που είναι αναγκαίο ειναι να είμαστε άνθρωποι με αγάπη!
Δεν θα λυθεί η κατάσταση μόνο με καταφυγια κ εθελοντές, στειρώσεις που δεν γίνονται και τσιπαρισματα που δεν ελέγχονται. Χρειάζεται να χτιστεί παιδεια! Και σε αυτό θα συμβάλουν καταρτισμένοι εκπαιδευτές - συμπεριφοριστες σκυλων με επισκέψεις σε σχολεία, δήμους και όλων των ειδών τις δομές για σωστή πληροφόρηση! Αυτό δυστυχώς στη χώρα μας δε γίνεται και είναι πολυ σημαντικό!!!
Άλλα λες και είναι το μόνο που δεν γίνεται...
Είμαστε τέρατα όσοι σκορπάμε ευχές για θάνατο ή και τον ίδιο το θάνατο! Είμαστε φτιαγμένοι για αγάπη και μόνο!
Εχθές μου σκοτώσανε τον σκυλο οι γνωστοί άγνωστοι.
Δεν ευχομαι να πεθάνουν με τον ίδιο τρόπο. Ευχομαι κάποια στιγμή να ξετυλιχτει το κουβάρι των ενόχων. Και αυτό θα γίνει αν κινητοποιηθούμε όλοι όσοι χάσαμε τα σκυλιά μας στο βωμό του κέρδους και της απάτης!
Ήθελα να ξερα αν ένας από εσάς που λέτε το "ψόφος στα κοπρόσκυλα" για τα αδεσποτα, μπορεί να μου τον φέρει πισω. . .Βάλατε κ εσείς το χέρι σας για αυτές τις φόλες και τα πανω απο 70 νεκρά ζώα των τελευταίων μηνών!
Φλινακο μου σου πηρα καινουρια μπάλα και δε θα παιξεις ποτε....».
Διαβάστε επίσης:
Αλμυρός Μαγνησίας: 30.000 ευρώ πρόστιμο στον άνδρα που έριξε φόλα και δολοφόνησε σκύλο
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
